Layunin: Upang turuan at tulungan
ang mga taong magsisi sa kanilang
mga kasalanan at tumungo sa
Panginoon may pananampalataya.
Pinahahabang Balangkas ng
Paglalahad
I. Introduksiyon
A.Sa nakaraang sesyon, ipinaliwanag
na ang pagiging isang kristiyano
ay sinimulan ng Diyos. Hindi ng
tao. Ito'y galing sa kanyang kaisipan at
mayroon siyang mga pamantayan kung
papaano dapat isabuhay ang
kristiyanidad.
A.Inaanyayahan niya tayo at
kinakailangan nating sagutin ito ng malaya
hindi sapilitan. Ngunit ang ating
sagot ay nangangailangang dalawang
bagay Marcos 1:14-15
1. Pagsisi-talikdan ang mga
kasalanan
1. Maniwala sa Mabuting
Balita-manampalataya sa Kanya at sa Kanyang
mga Mensahe.
II. Ang Magkatuwang na kasagutan.
A.Ang pagsisisi at ang
Pananampalataya ay laging magkasama. Ang
magsisi o ang ayusin ang ating
pamumuhay ay hindi sapat na kasagutan
sa paanyaya ng Panginoon. Kailangan
din nating maniwala sa Kanya, sa
Kanyang panukala at sa Kanyang mga
pangako. Sa kabilang dako naman,
ang maniwala lamang sa Kanya ng
walang ginagawa upang maisaayos
ang ating buhay upang tayo ay
maging kasiya-siya para sa Panginoon,
ay hindi rin sapat. Kinakailangang
gawin natin ang dalawa. Magsisi at
maniwala.
A. Ang Pagsisisi
1. Sa salitang Greco, ito ay
METANOLA, ang ibig sabihin ay pagpalit
ng isip. Ang tinutukoy nito ay ang
pagpalit ng direksyon. Direksyon
ng ating buhay. Pagbibitiw o
pagtalikod sa mga dating gawain o mga
pinaniniwalaang mga kahalagahan
(values). Isang pagpalit ng puso't diwa;
pag-iisip at gawain; mga saloobin
(attitudes) mga hangarin; o pag-aasal.
1.Ang lalong tiyak na kahulugan ng pagsisisi
ay ang pagtalikod sa
kasamaan, kasalanan, masamang
gawain at sa pagpapatakbo ng sariling
buhay sa gusto nating paraan. At sa
halip ay maging masunurin sa Diyos
at ilagay o iluklok si Kristo
bilang hari ng ating buhay. Maisasama dito ang
paghinto sa pagdadalawang isip at
pagiging malahininga (hindi malamig at
hindi mainit) o ang pagwawalang
halaga sa mga responsibilidad ng isang
kristiyano.
1.Isang napakalaking maling
pag-aakala. Marami sa atin ang nalilito
sa dalawang bagay na ito. Ang
pagdadalamhati ng dahil sa mga naging
bunga ng pagkakasala at ang
pagdadalamhati ng dahil sa pagkakasala.
Napakarami sa atin ang
nagdadalamhati dahil sa kanyang sasagutin ng
dahil sa kanyang nagawa ngunit kung
malulusutan nya ito, gagawin muli
ang kasalanan. Ang tunay na
pagsisisi ay pagdadalamhati sa pagkakasala.
Ang kapuutan ang kasalanan.
Isang mahalagang punto:
Ang pagsisi ay hindi isang
pakiramdam, kundi isang pinag-isipang
kapasiyahan na tanggapin ang
katarungan ng Diyos; ilagak ito sa sariling
pamumuhay at taggihan ang lahat ng
salungat dito.
4. Ano ang kinakailangan nating
gawin?
a) Kailangan tayong maging tapat sa
sarili. Aminin natin na tayo ay
makasalanan at nagkasala. Harapin
natin ng tunay ang kasalanan. Huwag
natin itong tawaging mga
"karanasang pinagdaraanan".
b) Maging mapagkumbaba. maging
handang magpalit ng buhay at
tumanggap ng tulong ng panginoon
upang magawa ito. Huwag
nating akalaing magagawa natin ito
ng mag-isa.
k) Itakwil ang kasalanan. Talikuran
ng kusa ang mga pagkakasala at
magpasya na hindi na ito uulitin.
Magagawa natin ito kung
magpapatulong tayo sa panginoon.
d) Humingi ng tawad sa diyos. (1
Juan 1:9)
5. Mga kasalanang kinakailangang
itakwil.
Ito yong mga malalaking kasalanang
hindi tugon sa isang ugnayan sa
panginoon. Hindi ito gaya ng
masasamang kaugalian lamang tulad ng
kabastusan o kasungitan.
a) Mga relihiyong hindi kristyano.
b) Spiritwalismo, mga kahiwagaan o
alinuwangan, pangkukulam.
k) Ang pakikipagtalik sa labas ng
matrimonyo, pakikiapid, lantarang
bal
d) Pagpatay ng kapwa, pagnanakaw,
panlilinlang, pagsisinungaling,
paninira ng kapwa.
e) Panlalasing (hindi
pakikipag-inuman ng paminsan-minsan kundi
paglalasing). Ang pagdadrags.
Pagiging isang "drug addict" o
kaalipnan sa drugs.
Kung mayroon sa mga kalahok ng
kahit isa sa mga ito, makabubuting
sabihin ito sa namumuno sa seminar
upang maituro o mabigyan ng payo
kung papaano ito maialis.
Alalahaning hindi yoon kahihiyan o sama ng
pakiramdam ang importante dito. Ang
mahalaga ay maitakwil at mahinto
ang mga gawaing ito.
Ang pagsisisi ay naging lubos
lamang kung hinihinto ang masamang
gawaing dulot nito at tinatanggap
si Hesukristo bilang Panginoon.
Kinakailangang pabayaan natin
siyang maging tagapamahala ng
ating buhay. Ang pagtanggap sa
kanya ay nangangailangan ng
pananampalataya. Upang lalong
magawa ito, makabubuti kung
tayo ay mangumpisal upang matanggap
natin ang sakramento ng
rekonsilyanisiyon.
K) Ang pananampalataya.
1.Ano ba ang pananampalataya ay
hindi lamang paniniwala sa
ating isipan na si Hesukristo ang
ating tagapagligtas, bagkus ito ay
ang paniniwala na siya ay naparito
upang maging isang personal na
tagapagligtas ng bawat isa sa atin.
Ang pananampalataya ay isang
personal na aksiyon at disisyon.
a.Ito'y isang tiyak, malinaw
(definite) at pinagisipang aksiyon.
Kinakailangan nating buksan ang
pinto upang siya'y makapasok sa ating
buhay.
a.Ito ay isang pansariling
(individual) aksiyon. Tayo lamang ang
makakapagsiya nito. Walang
makakapagsiya para sa atin na pihitin ang
bukasan ng pinto ng ating buhay.
a. Ito ay isang kusang (deliberate)
aksiyon. Hindi nating kinakailangang
maghintay ng lintik o kulog mula sa
langit o di kaya ay makarinig ng isang
mahiwagang tinig buhat sa taas
upang gawin ito. Ang Panginoon ay
bumaba sa lupa, namuhay at namatay
ng para sa ating mga kasalanan.
Siya ngayon ay nakatayo sa labas ng
ating buhay. Bubuksan ba natin ito?
Ang susunod na aksiyon o kilos ay
atin (Rsv. 2:20).
a. Ito ay isang agarang (urgent)
aksiyon. Kailangang kumilos tayo agad
pagkat lumilipas ang panahon at ang
kinabukasan ay hindi natin natitiyak.
1.Ano ang hindi pananampataya? Ang
pananampalataya ay hindi
pakiramdam lamang o pagnanasa. Kung
ito lang ang pananampalataya,
hindi sana tumalon si San Pedro sa
tubig. Siya ay lumusong sa tubig
pagkat siya'y inaanyayahan ni
Hesukristo at siya'y nagtiwala. Alam niyang
hindi nagsisinungaling ang
Panginoon at alam din niyang si Hesus ay
may lakas at kapangyarihan gawin
ang kanyang mga sinasabi. Kayo ba
ay nag-aatubili? Sobra bang
magtiwala sa kanya? Kung sa isang taong
inyong pinakasalan, naniwala at
nagtiwala kayo na pakasalan lang ninyo
siya ibibigay niya ang langit at
lupa o paliligayahin kayo eh kay Hesukristo
pa kayang Diyos ng lahat sa langit
at lupa? Pinangakuan niya tayo ng
panibagong buhay. Ang patanggap sa
buhay na iyan at ang pabayaan
siyang ipakita sa atin kung papaano
ito gagawin sa araw-araw ang
pananampalataya. Kailangang
nakahanda tayong gawin ang lahat ng
kanyang nais gawin sa ating buhay.
D. Ano ang magiging bunga ng
Pagsisisi at Pananampalataya?
1. Ang sabi sa banal na kasulatan.
"Maniwala at manampalataya kay
Hesukristo at ikaw ay magkakamit ng
kaligtasan". Ito'y isang pangako
ng kaligtasan sa kasalanan, kay
satanas, at sa kamatayan. Ito'y isang
pangako ng pagpapatawad at buhay na
walang hanggan kapiling ang
Diyos.
1. Basahin ang (lukas 11:9-11)
Ito'y isang pangakong magbibigaay ng
panibagong buhay sa Espiritu Santo.
Tayong mga kristiyano ay malayang
humingi na ibuhos sa atin ng
Panginoon ang lakas ng Espiritu Santo
ng dahil sa pangkong ito. Ito ay
maaring angkinin sa pamamagitan ng
paghayag ng pananampalataya sa
ating pagdarasal. Humingi ka at ikaw ay
 |
| Repentance & Faith By Bro. Arie Umbrete |
tatanggap. Siya ay maaring
pagkatiwalaan gagawin niya ito.
III. Ang hamon
Tanggapin natin ang hamon na
kanyang ibinigay mula pa noong siya'y
nagtuturong kasama ang mga
apostoles. "Magsisi at maniwala sa
Magandang Balita". Talikdan
ang kasalanan at ang lahat ng balakid sa
pakikipag-ugnayan sa Panginoon.
Tanggapin natin si Hesukristo bilang
ating Panginoon. Pagkatiwalaan
natin ang kanyang pangako.
Pang-umpisa ng Talakayan:
Ibahagi sa isa't-isa ang mga lawak
kung saan kinakailangan magbago tayo
o kinakailangang ibahin ang takbo
ng ating buhay.
Ibahagi rin ang isa man lang paraan
kung papaano mo palalaganapin, ang
inyong pananampalataya.
No comments:
Post a Comment